ANLAMA VE GELENEK

Sosyal bilimlerin ve aslında bilimsellik vasfına ve ismine sahip tüm insan etkinliklerinin içinde bulundukları bunalımlardan kurtulmak için geliştirilen bir açılım olarak hermeneutik, insan eli ve düşüncesinden çıkmış her şeyi anlamak ve yorumlamak gibi tamamen insanın anlama yetisini merkeze alan bir amaç gütmektedir. Bugün bazen postmodern bağlamda, bazen de Kıta Avrupası bağlamlarında ele alınsa ve etki alanları edebiyattan sosyolojiye, politik tartışmlardan, antropolojik etkinliklere kadar uzansa da, o içinde her zaman geçmişinden devraldığı mitolojik ve teolojik problemleri ve kve kavramları barındırmaya devam etmektedir. Modern dönemde Schleiermacher ve Dilthey tarafından metodolojik yaklaşımlar çerçevesinde işlense de, Heidegger'le varoluşsal bir mahiyete bürünmüş ve nihayet Gadamer'le tam anlamıyla felsefi bir probleme\etkinliğe kavuşmuştur. Hermeneutiğin, Gademerle ulaştığı felsefi düzey, hermeneutik araştırmalarda bir dönüm noktası olmuştur. Gademer'le hermeneutik artık doğa bilimlerinin yanında ve altında bağımsızlığına kavuşmuş naif bir insan\tin bilimleri konumundan(Schleiermacher), şans oyununa dönüşen metodolojik bir tercih sıkıntısından(Dilthey), modernliğe karşı radikal radikal hiççilik refleksinden (Heidegger), teolojinin emrinde 'kehanetler ve mucizeleri yorumlayan bir technê hermêneutikê'den (Friedrick Ast) sıyrılmış, geçmiş ile gelecek arasında 'bugün'ün, 'şimdi'nin ve 'burada olma'nın ne anlama geldğinin anlaşılmasınayerini bırakmıştır.Bu çalışma Heidegger'in Varlık Ve Zaman'ı ve Gademer'in Hakikat ve Yöntem'i Anlama ve Gelecek ilişkileri bağlamında yeniden yeniden okuma ve yorumlama girişimi olup Osmanlı-Cumhuriyet entelektüel geleneğine mütevazı bir katkı yapmayı amaçlamaktadır