BİR TEFEKKÜR VESİLESİ KORONA

Bizler bilgimiz olmayan şeyleri istemekten Allah'a sığınırız. Hem büyüklerimiz: “Derman arardım derdime, derdim bana derman imiş.” diyorlar ve derde sabretmenin neticesinde gelecek İlahi yardımı celbetmeye azmediyorlar. Öyleyse biz de gönlümüzü, ruhumuzu karartan Koronavirüs illetine, büyüklerimizin ölçülerine uyarak ibret nazarıyla bakmalı ve bu musibetten ders alarak yolumuzu ve aklımızı aydınlatmalıyız. Çin'in Vuhan eyaletinde başlayıp tüm dünyayı ve ülkemizi istila eden malum virüse ilk zamanlarda nasıl yaklaşmamız gerektiğini bilmiyorduk. Kimileri bu işi eğlence konusu yaparak şarkılar, türküler bestelerken kimileri ise “caps” denen resim ve videolar hazırlayıp durumu alaya aldılar. Ne zaman ki virüs yaklaştı, çember daraldı ve zenginlere de uğrar oldu, işte o zaman durum ciddiye alınmaya başlandı. Elimizdeki bu eserde ise ülkemiz ve dünyada cereyan eden hadiselerin günbegün işlenmiş olmasının yanı sıra olaylara manevi yönden bakarak önce tedbir sonra tevekkül düsturunu hayatımıza tatbik etmenin ve şer gözüken olaylardaki hayrı görmenin yollarını aksetmek murad edilmiştir. Âdem'in (as) nedameti ve samimi tövbesini, Eyyüp'ün (as) sabrını, İsmail'in (as) teslimiyetini kendimize rehber edinir ve Efendimizi (sas) de rahmet vesilesi kılarsak İlahi yardım bizden uzak değil inşallah.