CENNETİ YAŞAMAK

Çoğu insanın hayatında cennet, hayata dair yazılan bir makalenin,
o da temennide kalan, son kelimesidir.

Veya şöyle denir: "Mekânı cennet olsun, âmin!" Bu, hayat
makalesinin, gidenin ardında okunan son cümlesi değil midir?

Bu son cümleye bakılırsa cennet, biten hayatların malzemesidir.
Devam eden hayatlar cennet için beklemek zorundadır. Veya cennet,
devam eden hayatların sıradan bir kelimesi halinde kullanılır.

Aslında hayata dair ne varsa, hangi konu ele alınırsa hepsinin
içinde cennet olmalıdır; zira cennetten koparılan bir hayat
cehenneme kolayca dönüşür.

Cennet, hayattaki yerini alamayınca sapmalar başlar. Doğru
bilgilerle konuşan ama hayata anlam katamayan insanlar yetişir.
Cenneti anlamayan veya cennete küsenler eklenir bunlara...

Sonra bakarsınız cenneti hayal dünyasından dünya gerçeğine
indiremeyenler narı ve nuru konuşur. Nur nar olur dillerinde ve
cennet hizipleşir. Cennete layık görülmeyenler ve cenneti kendi
ablukalarına alanlar olur. Cennete dair Kitabın ve Peygamberin
çizmediği sınırlar çizilir.

Dünya ve cennet düşüncesi sağlıklı bir değerlendirmeyle yeniden
ele alınmalıdır.