Duâ Söylemden Eyleme

Dua; insanin kendisini, hayatini ve çevresini degistirmek için ciddi bir çaba göstermeden, karali ve israrli bir mücadele vermeden yalnizca basmakalip dua cümlelerini tekrarlayarak Cenabi Haktan isteklerde bulunmasi degildir! Görev ve sorumluluklarini yerine getirmeyen bir kulun, sikintilarini Allaha arzedip her seyi Ona havale etmesi de degildir! Ne ki, günümüzde dua; üzerine düsen yükümlülükleri yerine getirme konusunda herhangi bir çaba göstermeyip, içinde bulundugu tembellik, korkaklik, meskenet ve acziyetten kurtulmak için bir irade ortaya koymayan ve bu iradesini eyleme dönüstür(e)meyen insanlarin basvurdugu sadece dilde kalan bir kolaycilik olarak algilaniyor. Islamda dua; dilden, kalbe, kalbden akla/dimaga, akildan iradeye, iradeden fiile/amele yani kisaca söylemeden eyleme uzanan bir süreçtir; söz ile özü, düsünce ile iradeyi, dua ile davet ve cihadi, söylem ile güç ve eylemi meczeden fiili duadadir. Kuranda örnek verilen ve Rasulullahin dilinden dökülen dualar/zikirler, sadece dil ile yapilan kavli dualar/zikirler olmayip aksine iman, irade, amel, ihlas, husu, ittika, tefekkür, sabir, sebat, istikamet, hicret, cihad... unsurlariyla gerçeklesen fiili dua/zikirlerdir. Günümüz müslümanlari, Kuranda tevhid mücadeleleri örnek verilen peygamberler ve son vahyin mübelligi Hz. Peygamber(s.) gibi, dua ile daveti/cihadi, söylem ile eylemi meczetmedikçe yani kavli dua dan fiili dua ya geçmedikçe, içinde bulunduklari acziyet ve zilletten kurturmalari mümkün degildir.