FECİR

Şiir sanatı, Aristoteles'in Poetika'da dediği üzere iki doğal neden-
den ötürü ortaya çıkar. Bunlar, taklit etme ve bu taklitten insanların
hoşlanıyor oluşudur... Aristoteles bir şair olsaydı şiir sanatını yine
böyle mi tarif edecekti? Meçhul. Benim şiirden anladığım şudur:
Şiir, insanın oyuklarından gelen ve onu harekete geçiren hakikatli
sözlerdir. Bu sözler de hem hakikat vardır hemde hareket. Söz,
resmettiğim ve düşündüğüm şeylerin oyuk içinde hakikatle,
ben'le, insan'la, eşyayla ve dünyayla kurduğum ilişkilerin bu sanat
ile bir tür terennüm oluşudur. Şair ise hamuru ve nefesiyle birlikte
şiiri söyleyendir. Şairin işi vızıldamakta değil, çiçeğe götürmekte...
Şairin işi aynı adam olmaktır. Aynı adam olmanın ön şartı ise şahsi-
yeti muhafazadır. Leibniz, "şahsiyet insanın kendini yaşamı boyun-
ca 'aynı adam' olarak bilmesidir" der. Bu kitapta yer alan şiirler aynı
adamın siz değerli okuyucuya ulaştırdıklarıdır.

"Yalnızlaşınca düşünür insan
Ve insan düşününce yalnız..."