GÖÇ_{DİNİ AĞLAR VE ENTEGRASYON}

Göç sosyolojisinde entegrasyon olarak kavramsallaştırılan birlikte yaşam
deneyimi, ev sahibi toplum ve mülteciler açısından kilit bir faktördür.
Genel olarak sosyal, ekonomik, yasal, politik ve kültürel boyutları ile
toplumların birbiriyle kaynaşması, hak ve yükümlülüklerini tanıması
olarak nitelenebilecek olan entegrasyon, göç sürecinde farklı şekillerde
tezahür edebilir. Entegrasyon sürecinde ev sahibi toplum ve mülteciler,
güç ve kaynaklar açısından temelde eşit değildir. Ev sahibi toplum,
kurumsal yapısı ve toplumun yeni gelenlere tepkisi, entegrasyon süreci-
nin akıbeti bakımından göçmenlerin kendisinden çok daha belirleyici
olabilir. Nitekim her iki toplumun entegrasyonu başarılı olduğunda
sosyal düzen görece daha uyumlu hale gelirken entegrasyonun iyi
işlemediği durumda çatışma, gettolaşma, radikalleşme ve marjinalleşme
gibi çeşitli sosyal problemlerin yaşanması mümkündür. Uluslararası göç
ve entegrasyon sürecinde çeşitli sosyal gruplar ve ağlar etkilidir. Bunlar-
dan biri de din temelli formel ve informel organizasyonlardır. 2011
yılından itibaren Türkiye'ye artarak gerçekleşen Suriyeli göçü, sosyal,
ekonomik, demografik, dini, politik çok boyutlu etkileşim ve ilişkilere yol
açmış vaziyettedir. Dolayısıyla Türkiye'ye sığınan Suriyelilerin ev sahibi
toplumla entegrasyonu önem arz etmektedir.
Bir saha araştırmasına dayanan elinizdeki çalışma, geçici koruma altında-
ki Müslüman Suriyelilerin bizzat kurduğu veya eklemlendiği formel ve
informel dini kurum ve ağların entegrasyona olan etkilerine odaklan-
maktadır. Dini kurum ve ağların incelenmesinde Ager ve Strang'in (2008)
entegrasyon kategorileri için geliştirdiği model, analitik bir araç olarak
kullanılmıştır. Çalışmada, uluslararası göç, sosyal ağlar kuramı, ulus-ötesi
göç ağları, inanç temelli kurum ve ağlar, göç sürecinde din, sosyal serma-
ye ve entegrasyon temaları, Türkiye'deki (Şanlıurfa'daki) Suriyeliler
bağlamında ampirik veriler ışığında tartışılmaktadır.