GÖRGÜ VE NEZAKET METODOLOJİSİ

Huzur ve güveni oluşturabilmek için bize hediye ve emanet edilmiş
dünya üzerinde bize yakışır bir medeniyet ortaya koyabilmek için ilişkilerimizi bir değerler örgüsü içinde yürütmemiz gerekmektedir. Aksi takdirde bugün yaşanılan güvenden, hoşgörüden sevgi ve saygıdan nasipsiz;
her an kopmaya, düşmanlığa dönüşmeye meyyal ilişki ve beraberlikler
kaderimiz olmaya devam edecektir. Dost dostu aramayacak, akrabalar
birbirini tanımayacak, anne babanın ahı hiç bitmeyecek, insan insandan
kaçacaktır. Toplumda neşe, mutluluk ve refahın sadece adı kalacaktır.
Peygamber; “İnsanlarla bir arada bulunup onların sıkıntılarına sabreden
mümin, insanların arasına karışmayıp onların sıkıntılarına katlanmayan
müminden daha hayırlıdır”(İbn Maca, Tirmizi)
Toplumsal bir ahlakı bireysel ödevleri göz ardı ettiği için kınamak hatalıdır. Toplumsal gereksinimler zaten birbirlerini tamamlarlar. Doğruluğu
üzerinde en az akıl yürütülen ve doğruluğu en olağan olan bir toplumsal
gereksinim, kendi aralarında mantıksal bir düzenlilik içinde olan gereksinimlere göre kendini ayarlarken davranışına akılcı bir düzen getirir.
‘Toplumsal ben'i işlemek topluma karşı ödevimizin temelidir. Toplumun
dışında bir birey tasarlamamız boşunadır. Her birimiz kendine olduğu
kadar topluma aittir. Tolstoy'un dediği gibi, “Yalnızca başkaları için
yaşadığımızda kendimiz için yaşamış oluruz.” Epiktetos,“Bir ayak bedenden ayrılırsa artık ayak değildir. Ve sen de eğer toplumdan ayrılırsan artık
bir insan olmazsın” diyordu.