GÜLÜMSE

Ölüm hayatımızda unuttuğumuz en büyük gerçeğimiz... Aldığı-
mız nefesin sonsuza kadar devam edeceğini sanmamız... Sevdik-
lerimizin hep yanımızda olacağına inanmamız. Ama öyle olmuyor,
size canindan can veren annenizi kaybedince kanadınız kırılıyor.
Yüzünüzde ki gerçek gülümseme sonsuza dek soluyor. Benimde
gerçek gülümsemem solmuştu ama yinede gülümsedim. Çünkü
annem istemişti.
Son nefesinde ne olursa olsun ağlamayı yasaklamış gülümseyin
demişti. Taki içimde ki düşmanım içimi sarana kadar... Hem nefe-
simi almak istiyordu, hem de yüzümde ki gülümsememi soldur-
mak... Annemin emanetini... Ya bu savaşta kendimden vazgeçe-
cektim iya da hayata sıkıca sarılıp gerçekten gülümseyecektim.
Annemin söylediği gibi "Her ne olursa olsun yüzünüzde gülümse-
me eksik olması. Sadece mutlu olduğunuz da değil, umutsuz
hissettiğinizde bile her zaman gülümseyemeye devam edin.
Çünkü hayat çok kısa..."