KUR’ÂN-I KERİM’DE YARATILIŞIN BİRLİĞİ

Kâinatta ve yaratılışta görülen birlik, onları yaratan Yüce Allah'ın
birliğine dayanmaktadır. Tevhidi iptal eden şirk zihniyetlerinin, yaratı-
lıştaki birliği, nizamı, ahengi açıklayabilecek güçte bir argümanlarının
olmamasını, Yüce Allah'ın insanlara gönderdiği tenzili ve gösterdiği
tekvini âyetleri karşısında bu kimseleri cevap veremeyecekleri bir
pozisyonda delilsiz bırakmasını, kâinatta ve sosyal kanunlarda görü-
len birliği Kur'ân, tevhid düşüncesini inşa etmede delil olarak kullanır.
Çünkü arzdaki tüm deliller insanı Allah'i tevhid etmeye zorlar.
"Onlar mı hayırlı yoksa gökleri ve yeri yaratan size gökten yağmur
indirip, onunla ağaçlarını sizin yetiştiremeyeceğiniz gönül alıcı güzel
bahçeler meydana getiren mi? Allah ile beraber başka bir ilah mi
var?...Onlar mı hayırlı yoksa yeryüzünü yaşamaya elverişli kılan, içinde
yer yer nehirler akıtan, onun sallanmaması için sabit dağlar yaratan
ve iki deniz arasına bir engel koyan mı? Allah ile beraber başka bir ilâh
mi var?... Onlar mı hayırlı yoksa karanın ve denizin karanlıklarında size
yolunuzu gösteren ve rahmetinin önünde rüzgarları bir müjdeci
olarak gönderen mi? Allah ile birlikte başka bir ilah mı var?...Onlar mı
hayırlı yoksa başlangıçta yaratmayı yapan, sonra onu tekrarlayan ve
sizi gökten ve yerden rızıklandıran mı? De ki: "Eğer doğru söylüyorsa-
nız delilinizi getirin." (Neml 27/60-64) Dolayısıyla Yüce Allah, Kur'an
vahyinde baştan sona yaratma delilini işlemektedir. "Ey insanlar!
(Size) bir misal verildi; şimdi dinleyin onu: Allah'ı bırakıp da yalvardık-
larınız (taptıklarınız) bunun için bir araya gelseler bile bir sineği dahi
yaratamazlar. Sinek onlardan bir şey kapsa, bunu ondan geri de
alamazlar." (Hac 22/73) "De ki: Söylesenize! Allah'ı bırakıp taptığınız
şeyler yeryüzünde ne yaratmışlar; göstersenize bana!" Yoksa göklerin
yaratılışında onların bir ortaklığı mı var?" (Ahkaf 46/4) Bununla Yüce
Allah, yaratıcılık vasfı, yaratma fiili üzerinden tüm insanları acziyete
düşürerek uluhiyetine davet etmektedir.