KUŞUN KANADI

Sabahın ilk saatlerinde güne gözlerimizi açtığımızda, güneş en parlak
ışık huzmeleriyle pencerelerden ve kapı aralarından üzerimize düşer-
di. Ardından arı kovanı gibi bir uğultu gelirdi kulaklarımıza. Köyde
hayat erken başladığı için herkeste bir koşuşturma olurdu. Tarlada,
bağ bahçede çalışanlar alet edevatlarını alır ve erkenden yola koyu-
lurlardı. Kadınlar bir yandan kahvaltı işleriyle uğraşırken, öbür
yandan sürüye yetiştirmek /salmak için koyun ve inekleri aceleyle
sağar, götürüp çobanlara teslim eder, evlerin yanında yaktıkları ocak-
larda sağdıklarda sütleri bozulmasın diye kaynatırlardı. Köyün üstünü
kaynamış taze süt kokusu kapladığında, çocuklar ellerinde birer
parça tandır ekmeğiyle kaynamış sütün üzerindeki taze kaymağı
kapmak için sıra beklerdi.
Erdal ŞAHİN, Kuşun Kanadı'nda anılarıyla kurmacayı bir araya getire-
rek, bizlere çoğunluğu doğup büyüdüğü köyde geçen samimi öykü-
ler anlatıyor.
Abartıdan uzak ve gösterişsiz metinlerde, yazarın dikkat kesildiği
anlar, mekânlar ve kişilerle tanışıyoruz. İyi anneler, iyi babalar, iyi
çocuklar var Kuşun Kanadı'nda. Kirlenmemiş sokaklar, güçlü komşu-
luk ilişkileri, kokusu sayfalardan taşıp gelen yiyecekler, okuru hayalle-
re sürükleyen gelenekler...