SONRA AKŞAM

hayat ve aşk yakışıyor birbirine seninle

ben gibi gel sevdiceğim bu yarayı

saralım gece ilerliyor sabaha

çıkamayacağız besbelli, köpeklerin sesi

bölüyor geceyi arada sırada yoldan

arabalar geçiyor gece çekiliyor kendi

içine doğru, son bardaktaki suyu bir

ceylan içiyor canın kadehi boşalıyor bir

ömür böyle geçiyor...

oysa gençken ne de çok yakışırdık

birbirimize öperek uyandırırdım seni

derin uykulardan akşam, boşluğa düşen

kasvetli karanlık biz gideriz de adımız

kalır mı burada bilmem