YÜRÜYENDEN DÖNENE

Aile büyüklerimiz, bizi hep çocuk gözüyle baktılar öyle değil mi? Biz
çocuklar aile büyüklerimizden gördüklerimizi yapmayı özendik. İşittiklerimizi söylemeyi benimsedik. Büyüklerimiz gibi davranmaya gayret ettik.
Bazılarında başımız okşandı, bazıların da ise kızıldık, uyarıldık, tembih
edildik bir daha tekrar yapmamamız için… Unuttukları bir şey olduğunu
düşünüyorum. Bizi çocuk diye önemsemeyip, bize zarar veren söz ve
davranışlarda bulunmaları… Bizim her şeyi kaydettiğimizi unutmaları ya
da önemsememeleri… Çünkü biz onlardan gördüklerimizi yaptık. İşittiklerimizi söyledik. Kendimizden bir şey ilave etmedik. Ne ilave edilip
edilmeyeceğini de tam bilmiyoruz.